- Gegevens
- Categorie: #UNCUT
In 2016 benadert componiste Renske Vrolijk Annechien Koerselman met het verzoek op basis van haar bijzondere verhaal modern muziektheater te ontwikkkelen. Zo geschiedt. Annechien bedacht een concept, waarin de zangstem de rode draad vormt, ze schrijft samen met Wendela de Vos het libretto, en begeleidt Renske Vrolijk als muziekdramaturg zeer nauw in de totstandkoming van de compositie van #Uncut.
Vivian was vroeger gevangen in het lichaam van een jongen. Dit is haar verhaal. Onversneden. En ja, dat is de vraag die haar het meest wordt gesteld. De confronterende én poëtische voorstelling #uncut vertelt het verhaal van Vivian, een trans vrouw of gewoon... vrouw. Wie mag het zeggen. Ze kijkt terug op een transitie die niet alleen moedig was, maar ook nieuwe vragen oproept. Na een langdurig traject van psychologisch onderzoek en medische ingrepen, is zij nu wie zij wilde zijn. Toch? Maar wat aan te vangen met haar verleden? Wat te doen met de oude foto’s? Wie was ze toen, en wie is ze nu? ‘Je bent nu toch wel blij?’, dat hoort ze maar al te vaak. Maar is ze dat ook? In een collage van flashbacks, afgezet tegen het hier en nu, dendert Vivian door de emotionele achtbaan van het voor en na van haar beslissing, die geen beslissing was. Geen beslissing kon zijn. Omdat het was zoals het was zoals het is zoals het moet zijn.
De ervaringen van de componiste zelf vormen het vertrekpunt voor deze semi-autobiografische muziektheatervoorstelling. Een verhaal dat begint bij de menselijke stem. Renske Vrolijks muzikale taal is onweerstaanbaar en weerbarstig, en wordt uitgevoerd door twee van de hipste(r) ensembles van de Lage Landen: het ronkende ORBI (The Oscillating Revenge of the Background Instruments) en saxofoonkwartet Bl!ndman. Het Nederlands Kamerkoor zingt en speelt de familie, de oordelende en veroordelende massa, de sensatiezoekers, het team van doktoren in een voorstelling die bij voorbaat al spraakmakend is.
© SMITH, sans titre, TRAUM, 2015
Cast & Crew
- Gegevens
- Categorie: #UNCUT
Recensie
De Volkskrant, Maartje Stokkers, 25 mei 2022
[...] een blik in haar innerlijke werelden: het kind dat voelt dat er iets niet goed zit, de puber die 'dan maar liever dood' zegt en de volwassene die na transitie opnieuw moet beginnen.
een jongen [zingt] als een engel een woordeloze melodie
Je hoort haar omgeving ongevoelige vragen stellen ('Ben je nou een man of een vrouw?') en ook hoe ze verliefd wordt op een vrouw en zegt: 'ik wil niet hebben, maar zijn.'
Het jongetje en de puber vragen haar om hen onderdeel te houden van haar leven. Dat is moeilijk voor haar, maar ze vinden elkaar in een samenzang met de engelenmelodie van het kind als houvast.